Yosunları görüyor musun?
Ya kuşları denizlerin.
İşte şu köprünün altı acılık deresi
Burası onların kulübesi.
Çocuklar orada silah atarlardı
Ve çocuklara sıkılırdı kurşunlar.
Kuşlar kaçışırdı ellerlinde
Hüngür hüngür ağlardı kan içinde kaldırımlar.
Lanetli bir şarkı söylerdi o çocuklar.
Gün ışığıncaya uyurlardı sokaklarda
Hepsi bir iş peşindedir.
Kumar, hırsızlık ya da intihar…
Gördükçe onları çoğalırdı acıları evrenin
Ondördünde iki çocuk anası kadınları,
Küçük kuyular açıp kömür avlardı kocaları.
Akşama eve kimse dönmeyebilir.
Eşek ve katırlarıyla sabahleyin, kimseler görmeden
Akar gider hayatları
Oynayan çocuklarına bağırırdı görevliler
Öldürülürdü tenhada onların tüm umutları.
Bu insanlar ki kelebekleri en iyi tanırlar.
Gökkuşağının kanadıdır barakaları.
Sahiden her an şarkı söyler
En sessiz ağaçları.
lepistes
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder