bir kaç küçük şiir

ŞİİR
Aşk Ekmek Lazım

Her günenebir aşk ekmek lazım
Tohumundan filizine Hayyam kokan
Şarabi sevinçlerle danatıp
Üzüm taneleriyle yoğrulan bir aşk

Pir Sultan'dan dini duyguları alıp
Mevlana ile tasavvufa dalmalı insan

Hür olmak adına bir de
Hürriyetin hürünü sökeliden beri
Yaşamaya mecbur bir bedenle
Sarılmak lazım kadehe

Gün ortası ölümler yok mu
yoklukla koyun koyuna
Nediyordu Yunus hani
Gök ekini biçmiş gibi
Gençken ölenlere

Her güne bir aşk ekmek lazım
Pazartesi sevgili salı çarşamba perşembe vesaire
SEVGİLİ s-e-v-g-i-l-i
Yani gün 24 saat hafta 7 gün
Aşk ekmek lazım bedene
Sevgili ölüm gibi


Atlantis

düşle

hayatı değiştirebilmeyi bir gülüşle
bir dokunuşla çiçek açtırmayı her yanda
ya da çoktan göçmüş gitmiş sevdiğini
geri getirebilmeyi bi öpüşle

düşle
yıldızlara eriştiğini bir zıplayışta
mevsimlerin gelip geçtiğini göz açıp kapayışta
yoksulluğu berekete, dinginliği harekete
yalnızlığı gür bir sese dönüştürebilceceğini düşle
düşle ki
umutsuzluğumuz silinsin
düşle ki
ayakta kalabilelim, avunabilelim bu düşle....

Rot Başı

Gidenler
Unuttun mu gidenleri çocuğum
Arkalarından su sepmeleri boş değil
Su gibi akıp gitsin diyedir
Gelmemek üzere geri

Hani o dal gibi delikanlılar varya
Gömülmeye gittiğinden habersiz
Binerler sırtına kuş gibi uçarak
O kaç delikanlıya sevişen tüfeğin

Dallanır hasreti gonca gül gibi
Umudu vardır kavuşmak üzre
Bilmezki aralarındaki sadık sevgili
Onu da sürüklediğini ölüme

Yok oluşuna değildir gamı
Sevdasının elin olmasına üzülür
Dualar okunur onun da ardından
Çünkü en iyi yiğit ölüdür

Atlantis

Son Mektup
(Şairin cesedinin yanında bulunmuştur)
Hepinize!..
İşte ölüyorum. Kimseyi suçlamayın bundan ötürü. Hele dedi-
kodudan, unutmayın ki, merhum nefret ederdi.
Anacığım, kardeşlerim, yoldaşlarım! Bağışlayın beni. İş değil
bu, biliyorum (kimseye de öğütlemem),ama benim için başka bir çı-
kar yol kalmamıştı.
Lili, beni sev.
Hükümet Yoldaş! Ailem : Lili Brik, anam, kız kardeşlerim ve
Veronika Vitoldovna Polonkaya' dan ibarettir. Yaşamlarını sağlar-
san, ne mutlu bana..
Bitmemiş şiirleri Brik'lere verin, ne lâzımsa onlar yapar.
"Bir varmış bir yokmuş"
derler hani :
Aşkın küçük sandalı
hayat ırmağının akıntısına
kafa tutabilir mi!
Dayanamayıp parçalandı işte sonunda...
Acıları
mutsuzlukları
karşılıklı haksızlıkları
h a t ı r l a m a y a b i l e d e ğ m e z :
Ödeşmiş durumdayız kahpe felekle.
Ve sizler mutlu olun
yeter.
Vladimir Mayakovski
Şair Leyla Sokağı

Payıma düşen toprak parçası
Senin de payına düşer
Ayrılık gayrılık yok
Ölüm nefesinde nasıl olsa
Amma henüz vakit erken
Daha gün
Karşı apartmanın balkonunda
Dur bakalım hele
Ben salata satayım
Şair Leyla Sokağı'nda
Sen gene koş
Bez fabrikasındaki
Tezgâhının başına
Ölüm içimde
Ölüm dışımda
Ölüm talihsiz aşımda
Ölüm kuru başımda
Teselli benim gözyaşımda


Rüştü Onur

Peranın Eski Bir Sokağında

Kuşlar kalkıyor Aya İrini üstünden
Bir sap ot kulaklarının arkasında.

Ben sonunda buradasın işte diyorum kendi kendime
Burada eski bir atlasın kesiştiği yerde.

Bir kedi gözlerini dikmiş sana bakıyor
Ve aşağılarda gök ne kadar aşağılarda olursa.

Ve karşıdan karşıya geçmeye çalışıyor bir kadın.
Ben seni düşünüp korkunç ince diyorum görmediğim boynu.

Önümden çerçiler askerler bıçak bileyiciler geçiyor
Ve asık suratlı kazmacıları dünyamızın.

Bir ses seninle aynı yarımadadayız diyor
Ve yitiyor sonra Pera'nın eski bir sokağında.

Pera'nın eski bir sokağını tepiyorum ben böyle her akşam
Her akşam tabanımda senin çamurun.


İlhan Berk



Dayanışma
Haydi unutmayalım
Nereden biz gücü alırız
Hem açken hem de tokken
Haydi unutmayalım
Bu dayanışmayı
İşçileri tüm dünyanın
Bir amaçta birleşsin
Dünyadaki nimetleri
Hep beraber paylaşsın
Haydi unutmayalım
Nereden biz gücü alırız
Hem açken hem de tokken
Haydi unutmayalım
Bu dayanışmayı
Zenci, beyaz, sarı, esmer
Birleşen özgür olur
Kendileri konuşsalar
Halklar hemen dost olur
Haydi unutmayalım
Nereden biz gücü alırız
Hem açken, hem de tokken
Haydi unutmayalım
Bu dayanışmayı
İşçileri tüm dünyanın
Birlikten kuvvet doğar
Senin kızıl birliklerin
Her türlü zulmü boğar.
Haydi unutmayalım
Soruyu somut soralım
Hem açken, hem de tokken
Bu dünya kimin dünyası?
Gelecek kimindir?

Bertolt Brecht