Her bitiş, yeni bir başlangıçtır hayatta; sen yeter ki sana kapanan kapıları, herkesin suratına kapatma! Evet, yenisin belki bu yolda; o yüzden buğulu gözlerin, kırık camlar arkasında, ama unutma ne sen ilksin terk edilen, ne de son olacaksın terk eden… Bu acımasız hayatta...
Unuttuğun bir şey var eskilerden, ama bu yollardan hiç geçmedin ki sen! Yürekli ol yeter ki, hepsi gelecektir peşinden... İlk değilsin her ne kadar çocuk olsan da, ilk değilsin her ne kadar koca gövdenin arkasına saklansan da. Evet yenisin belki bu yolda ama, gidenlerin, bekle deyip dönmeyenlerin habercisisin hayatta...
Sen de aynısın aslında. İnsanoğlu tohumuna çekmez mi! Ne kapılar açıldı da sen görmedin, ne dünyalar serildi de önüne, sen değerini bilmedin; ama üzülme sakın! Her ardı gelen bitişte, es geçtiğin ayrıntıyı iliklerine işledin...
Haydi durma seril ayaklarına cennetin! Cennet burada, baktığın her noktada! Camlarının buğusundan kurtulduğun zamanlarda, tekrar serilecek dünyalar ayaklarına...
Haydi, durma diyorum; koş mutluluk dolu yarınlara. Gidenler tüketmesin seni hayatta, sana kapanan kapıları kimsenin suratına kapatma...Kırık camlar yoktur hayatta; ayna kırılır, atarsın! Öyleyse sök kalbini de, bırak olduğu gibi kalsın...
Her bitiş, yeni bir başlangıçtır hayatta; sen yeter ki sana kapanan kapıları, herkesin suratına kapatma! Evet, yenisin belki bu yolda; o yüzden buğulu gözlerin, kırık camlar arkasında, ama unutma ne sen ilksin terk edilen, ne de son olacaksın terk eden... Bu acımasız hayatta...
İçindeki çocuğu büyüt yalnızca; tıpkı istediğin gibi, tıpkı senin olmasını istediğin oyuncak bebeğin gibi; sahip olamadığını sanıp da ağladığın çocukluk günlerindeki gibi, kendini büyüt, yalnızca kendi istediğin gibi. Bırak kimse karışmasın sana; varsın karışsın, aldırma! Sen yolunu çiz, boya... Ve yürü mutluluk dolu yarınlara...
Haydi durma seril ayaklarına cennetin! Cennet burada, baktığın her noktada! Camlarının buğusundan kurtulduğun zamanlarda, tekrar serilecek dünyalar ayaklarına...
isyan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder