Gülüşün

Bir ömre bedeldir ya bazılarının gülüşü..
Hani gördün mü o tebessümü uyuyamazsın ya...
Hani bir gece kapı aralığından girer ya içeri şen şakrak kahkahaları...
Gülüşüyle şenlenir ya hayatı insanın...
Gülüşünle yürür ya bu yürek karanlıklardan aydınlıklara...
İşte öyle bir şey gülüşün...

Görmesini bilmeyen gözlerin hayata bakmasını sağlıyor,senin o güzel gülüşün; yaşamı ve seni yaşamayı görmesini...
Gülüşün..
Geleceğe dair umutlar barındırıyor içinde adeta...
Gülüşün..
Ezilmeye mahkum ne varsa ayağa kaldırıyor ve yeniden ıslanıyor kurumaya yüz tutmuş adımlar...
Bir güldün mü zaman duruyor, mevsimler bahara çalıyor o gamzelerini gördüklerinde...

Tarih, tekerrürü bırakıp bir kenara ışık hızıyla akıyor her pırıltılı yüz ifadende...
Gülüşün..
Ağlamanın bir insana asla yakışmayacağının ispatı...
Gülüşün..
Kötülüklerden uzak yaşamanın mümkünatıdır...
Gülüşün..
ilk defa sevinç ile ağladığımı hissetmem ve yüreğimin kabarmasını izlemem tepelerinden şehrimin...
Gülüşün..
Seni sevmeme nedendir belki...belki de sadece gülmenle yetinmektir hayat...
Gülüşün..
Kelimeler ile tarif edememek seni ve sana dair ne varsa kaybetmek...
Gülüşün..
Seni sensiz yaşamanın zorluğunu anlamak ve sessizce gitmek sensizliği de alarak...
Gülüşün...
gülüşünü de götürmek senin olmadığın sonsuzluğa giderken...
Gülüşün
sebebim olur gülüşün, yaşama sebebim...
gülüşünle derman bulur kabuk tutmuş yaralarım
Gülüşün..
Ağlamanın insana yakışmayacağının ispatı,
Gülüşün
Kötülüklerden uzak yaşamanın mümkünatıdır...

İSYAN